اثر‌بخشی مداخله شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی پسران 15-10 سال دارای علائم آسم شهر اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر‌بخشی مداخله شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی پسران 15-10 سال دارای علائم آسم، مراجعه‌کننده به کلینیک‌های آسم و آلرژی شهر اهواز بود. برای انتخاب آزمودنی‌هااز روش نمونه‌گیریدر دسترس استفاده گردید و بر اساس تکمیل پرسشنامه بین‌المللی شیوع‌شناسیآسم و آلرژی (ایساک)، وجود علائم آسم در آن‌ها تأیید گردید. 12 کودک شرکت‌کننده در پژوهش به طور تصادفیدر دو گروه (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. همه‌ی کودکان شرکت‌کننده در پژوهش به پرسشنامهکیفیت زندگی و مقیاس خود کارآمدی مرتبط با آسم کودکان و نوجوانان، پاسخ دادند.گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت مداخله شناختی- رفتاری قرار گرفت و سپس در مرحلهپس آزمون و پیگیری، هر دو گروه به پرسشنامه‌های پژوهش پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمونآماری یومان ویتنی در نرم‌افزار SPSS نسخه نوزدهم مورد تحلیل قرارگرفتند.  نتایج نشان داد که مداخله شناختی-رفتاری به طور معنی‌داری کیفیت زندگی و خود کارآمدی افراد گروه آزمایش رادر مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشیده است. اما در مؤلفه علائم آسم کیفیت زندگی،تفاوت معنی‌داریبین گروه آزمایش و گروه کنترل یافت نشد. یافته‌ها نشان می‌دهد که مداخله شناختی-رفتاری می‌تواند به عنوان یک شیوه روان درمانی انتخابی و مکمل درمان پزشکی برایکودکان دارای علائم آسم در کاهش پیامدهای بیماری سودمند باشد.